"نزار قطری" مداح سرشناس اهل بیت(ع) که در سال 1386 به یکباره در ایران شهرت یافت و مداحی‌های وی از صدا و سیما نیز پخش شد و CD های او در اماکن مختلف به فروش می‌رسید، پس از آن به دلایل نامعلوم به یکباره از عرصه ناپدید شد.
به گزارش شیعه آنلاین، قطری در تاریخ 22 دی ماه 1386 در شهر مقدس کربلا در عراق نوحه پرشوری را به زبان عربی و فارسی اجرا کرد. این نوحه برای اولین بار از شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی ایران بعد از اخبار شبانگاهی 24 دی ماه، پخش شد و به سرعت مورد توجه اقشار مختلف مردم ایران قرار گرفت و بعد از آن بارها از سیما و نیز صدای جمهوری اسلامی ایران پخش شد. استقبال از این نوحه تا به اندازه‌ای بود که صدای جمهوری اسلامی آن را در تارنمای اینترنتی خود قرار داد و بسیاری از تارنماهای فارسی آن را برای بازدید بینندگان بر صفحه اصلی خود قرار دادند. در بسیاری از شهرهای ایران نیز برای تهیه این نوحه، بازار سیاه لوح فشرده به وجود آمد.
در مورد علت ناپدید شدن ناگهانی "نزار قطری" از عرصه مداحی و مذهبی ایران، شایعات زیادی وجود دارد که اصلی‌ترین آن وابستگی و علاقه وی به بیت آیت الله العظمی سید محمد شیرازی است. "قطری" در حال حاضر نیز به عنوان مجری در یکی از برنامه‌های شبکه ماهواره‌ای الأنوار که به بیت شیرازی تعلق دارد، مشغول است.
گفتنی است "نزار فضل الله روانی" مشهور به "نزار قطری" پنجم ژوئن 1971 در قطر به دنیا آمد. او در هفت سالگی به مدرسه رفت و در هشت سالگی حفظ قرآن را آغاز کرد و موفق به حفظ نیمی از قرآن شد. او تحصیلات خود را در قطر به پایان رسانید. او در هشت سالگی برای اولین بار با تنها دو بیتی که در یاد داشت، قرائت نوحه را آغاز کرد و در روز بعد قصیده معروف «خیرة الله من الخلق أبی» را خواند. او به زبان‌های عربی، فارسی، انگلیسی و اردو مسلط است. وی متاهل و دارای سه فرزند به نام‌های کوثر، حسین و علی است. او سال‌ها در لندن زندگی کرده و هم اکنون در کویت اقامت دارد و به انجام فعالیت های فرهنگی مشغول است. متن فارسی و عربی نوحه‌ای که توسط وی قرائت شد، توسط یک عالم ایرانی به نام شهید شیخ محمدعلی حسام الشریعه صدخروی (سبزواری) سروده شده است.
ویژگی خاص این نوحه، علاوه بر طرز اجرای کم سابقه آن، ابیات آن بود که از عباراتی گاه به زبان فارسی، گاه به زبان عربی و گاه مخلوطی از واژگان این دو زبان تشکیل شده بود. استقبال فراوان مخاطبان ایرانی و نظرات آنها درباره این نوحه نیز کاملا قابل توجه است. این نظرات که حاوی ابراز احساسات و امتنان نسبت به این نوحه و خواننده آن است، کمتر نسبت به خوانندگان و متولیان مراسم عزاداری ابراز شده است.