کاش ما در این زمان نمی بودیم .

کاش در 100 سال پیش زندگی می کردیم.

100نه،فقط چند سال عقب تر,

زمانی که مردانی پاک در این سرزمین می زیستند ..

آری کسانی که اگر بودند لبیک یا خامنه ای سر می دادند و جانی که در کف اخلاص داشتند را برای عشق می گذاشتند ..

کسانی که جز خدا نمی دیدند.فقط خدا

ای خدا کجا رفتند؟

چهر ه های پاکشان در نگاهشان معلوم بود .

حالا چه ؟؟؟!!

خدایا دوستان خود را بردی و مار را تنها گذاشتی؟؟؟

خدایا اگر تو مونس من نباشی به که دل ببندم؟؟

دیگر تمسخر دوستانم برایم سخت شده است که هر وقت به سمتشان می روم نسبت به من بی توجهی می کنند و تا اخر که با انها هستم حرف نمی زنند.

چرا؟؟

آخر من به کسی فاش نمی دهم، دنبال ناموس مردم راه نمی روم .....

خدایا مهرت را انچنان در دل من انداز که جز تو نبینم,انقدر علم و دانشم را بیفزا که پیش کسی قد خم نکنم .

خدایا سوگند می خورم تا اخرین نفس در راه دینت مبارزه کنم چه به من بخندند یا مسخره ام کنند, یا در تنهایی عشقت بسوزم

ولی دلم به مهدی زهرا خوشست که می اید.